Juryrapport van de Eerste Oosterparkprijs – winnaar Schrijf je Straat

Afgelopen week heeft de jury van de Eerste Oosterparkprijs zich beraden over de tien inzendingen die zijn genomineerd voor deze nieuwe literaire prijs. Daarbij werden wij – Joyce Roodnat, Arie Storm en ik – meteen getroffen door het hoge niveau. Meer dan de helft van de inzendingen zou zeker voor de prijs in aanmerking zijn gekomen, als er niet zoveel sterke concurrentie van anderen was geweest. De verhalen wisten stuk voor stuk Amsterdam Oost haarscherp tot leven te wekken. Veelal de mensen die we geneigd zijn over het hoofd te zien, in onze kleine bubbel van gelijkgestemden, kregen hierin een stem.

Zoals de jonge moeder Hala in het verhaal Vluchten van Reineke Schermer, die in een nieuw land meteen een groot verlies te verwerken krijgt. Of de jongens, ik citeer, ‘die pas laat gaan slapen / voetballend langs de rafelrand / en van het veld hun eer afschrapen’, in het gedicht Reitzstraat van Marije van Doodewaard.

Met het verhaal ‘Petfles’ schreef Joost van Tilburg subtiel op hoe het is om op te groeien als kind van ouders die afkomstig zijn uit verschillende culturen. Daar wordt nogal nuchter mee omgegaan: ‘Ik las regelmatig verhalen over mensen met een andere achtergrond die dan hun wortels willen vinden. Ik niet. Ik wilde mijn kont gewoon afvegen met wc-papier.’ Petfles stond daarom in onze favorietenlijstjes.

De jury werd geraakt door Jouke Turpijn en zijn aangrijpende essayistische verhaal ‘Voor op de fiets’, over een vader die met zijn autistische zoon Raúl langs de Weespertrekvaart fietst. De auteur blinkt uit in aforismen: ‘Fietsen is vooruit kijken en weten wat er voor ons ligt.’

Het unheimliche verhaal Amstelstation van Miriam Verrijdt, waarin een meisje en haar vriend na het passeren van de laatste metro op het Amstelstation afdalen naar het spoor, bleef nazinderen. We vermoeden dat er veel meer aan de hand is dan wat de schrijfster ons heeft prijsgegeven. ‘Ik ben helemaal niet bang!’ roept Elsa. ‘Echt helemaal niet. Gek he?’

Ook Arjen de Wit raakte een snaar met zijn verhaal Letters. Het spel met de letters van het gedicht vonden wij een mooi literair gegeven, dat het verlangen van de moeder naar een zoon, door het spaarzame vrijgeven van de letters, ook op de lezer overbrengt.

‘De Burgemeester’ van Derk Fangman stond opvallend hoog op onze lijstjes. Zijn verhaal over de rauwe maar zachtmoedige Robbie en zijn pa viel op door een uitgekristalliseerde stijl en grote vaardigheid om binnen één zin een verrassende wending aan te brengen. ‘Robbie woonde op vierhoog en om de twintig minuten werden alle asbakken verzameld en buiten het raam omgekeerd.’

Lang hebben we gediscussieerd over het weemoedige verhaal ‘Vanaf een balkon’, van Anne Schepers, dat beschrijft hoe iemand na het zwemmen in de Amstel lange avonden met haar beste vriendin op een balkon doorbrengt in het smalste straatje dat de Weesperzijde met de Wibaustraat verbindt. Anne Schepers schreef daarmee het meest poëtische verhaal van de tien, waarin ze op verschillende manieren tot aan het meditatieve slot aan toe het thema herhaling en verandering benadert, in de rituelen waarmee je de vaak lastige werkelijkheid te lijf gaat.

We hebben elkaar tijdens het jurydiner in Restaurant Merkelbach zinnen uit dit mooie verhaal voorgelezen, elke zin was weer even goed, en dan moesten we aan Patrick Modiano denken en vroegen we ons hardop af: zullen we haar dan maar…

Ook het lange prozagedicht Dappermarkt van Lila Payens vonden wij eigenlijk te goed om zonder prijs terug te leggen. Zij moet niet zoveel hebben van het traditionele verhalen vertellen. Met een zelfverzekerdheid die de ware schrijfster verraadt schetst zij, als een beat poet, in korte fragmenten het leven in een huis aan de rand van de Dappermarkt. Rauw, vervreemdend en herkenbaar tegelijk.

Maar, zoals gezegd, slechts één van de tien nominaties mochten wij de prijs geven. Daarom kwamen we tegen middernacht na veel wikken en wegen tot de conclusie dat het verhaal van Sacha Voogd ons het beste leek. In ‘Nieuwbouw’, dat wij uit volle overtuiging de Eerste Oosterparkprijs toekennen, vonden wij het knap hoe de auteur je meteen vanaf het begin meeneemt naar een van de nieuwste buurten van Amsterdam Oost. Citaat: ‘Lijn 26 snerpt over de brug. Het geluid snijdt door haar botten, net als de wind die hier altijd waait.’

De rest van het verhaal bleek even effectief geschreven. De hoofdpersoon begint als een eenzame immigrant en ontwikkelt zich in enkele pagina’s tot een vrouw die haar dromen najaagt, bijstelt en ook nog eens unverfroren moeder wordt – Nieuwbouw, wat je zegt!

Voogds kracht is ook dat ze verschrikkelijke ervaringen op een heel subtiele manier onder woorden weet te brengen, in observaties die een waar begrip van haar personage tonen. Het is een kort, klein verhaal, nog geen duizend woorden lang, maar toont bijna een heel leven.

Ja, vinden wij: dit is echt héél goed.

Sacha Voogd, gefeliciteerd!

SCHRIJVERS EN SOEP IN DE OBA LINNAEUSSTRAAT

Donderdag 26 april 2018, 19.00-20.00 uur, OBA Linnaeus met Nina Polak en Anne-Marieke Samson over hun pas verschenen boeken. Interview Maaike Bergstra.

Inloop v.a. 19:30 uur

Nina Polak (1986, Haarlem) is redacteur bij De Correspondent en schrijft regelmatig voor De Gids. Zij debuteerde in 2014 met het alom bejubelde We zullen niet te pletter slaan. Vanuit het perspectief van twee jonge mensen, een zoon en een dochter, wordt de scheiding van twee moeders beschreven. Het boek werd genomineerd voor de Anton Wachterprijs, de ANV Debutantenprijs en de Opzij Literatuurprijs.

Januari 2018 verscheen haar tweede boek Gebrek is een groot woord. Waarin ze de vraag stelt: ‘Kunnen liefde en vrijheid samen gaan?’ Nynke ‘Skip’ Nauta is al zeven jaar op zee als het verleden plotseling voor haar neus staat, zomaar, in de jachthaven van Cannes: het echtpaar Zeno en hun briljante puberzoon, Juda. De enthousiaste Zeno’s hebben al eens eerder goed gezorgd voor Skip en ze nodigen haar uit om een zomer door te brengen in hun tuinhuis in Amsterdam. Schoorvoetend accepteert Skip de uitnodiging en reist terug naar Nederland. Ze treft een stad en een gezin aan waaraan de tijdgeest knaagt. In de overbevolkte, overbekende straten van Amsterdam valt bovendien niet te ontsnappen aan de sporen van twee verloren liefdes: een man en een moeder, die allebei tevergeefs hebben geprobeerd om Skip de tragedie in te trekken. De heldin heeft zich altijd met succes verzet tegen de rollen die haar werden opgedrongen, maar nu zal ze haar buitenstaander schap opnieuw moeten overdenken. Kan een balling eigenlijk ooit nog thuis zijn?
Gebrek is een groot woord is een roman over de desoriëntatie tussen vrijheid en verbondenheid. Een boek over hechting, aan elkaar, maar ook aan onze eigen realiteit.

Anne-Marieke Samson (1981 Amsterdam) werkt als adviseur voor het ministerie van Veiligheid en Justitie. Een baan die ze combineert met haar schrijverschap. Haar verhalen gaan over actuele onderwerpen die in de samenleving spelen. Zij werden eerder onder meer gepubliceerd op de site van literair tijdschrift Tirade en in het boek Ik ben Miran, dat over kinderen in asielzoekerscentra gaat. Zij debuteerde in 2014 met De val van Jacob Duikelman. Over een man die zijn stoffige dagen van zijn ambtenarenbestaan op zijn saaie ministerie slijt, afdeling 3F: oorlogsmisdaden. Het leven is zinloos en waarom moet het zin hebben? Dat zegt Jakob regelmatig tegen wie het maar wil horen. Maar als Jakob verneemt dat hij niet lang meer te leven heeft, houdt hij dat angstvallig geheim voor zijn mooie Thaise vrouw Mai en zijn puberdochter Disi. Terwijl hij zich een weg baant door zijn strakgespannen web van leugens, raakt Jakob onverwacht in conflict met een Nigeriaanse ronselaar van kindsoldaten.

In haar nieuwe autobiografische boek De Klootzakjes schrijft ze over liefde, seks en ambitie. Terwijl het romanpersonage Anne-Marieke Samson wakker ligt over de vraag wat ze moet doen na haar studie, is haar vriend Iwan op weg autonoom kunstenaar te worden. Samen met zijn beste vriend en aartsrivaal Alex richt Iwan een kunstenaarscollectief op: De Klootzakjes. In vergelijking met hun nietsontziende egocentrisme lijken haar eigen pogingen om iets te bereiken bij voorbaat pietluttig. En hoe kan ze ooit voldoen aan de verwachtingen van haar grootmoeder, die in Anne-Marieke een tweede kans ziet om te bereiken wat de oorlog haar heeft ontnomen: een groots en meeslepend leven? Anne-Marieke en haar vriendinnen noemen zich feministen, maar in de praktijk blijkt het nog knap lastig om te morrelen aan ingesleten rolpatronen. Terwijl succes in werk en liefde voor het grijpen lijken, komen de verhoudingen steeds meer op scherp te staan.

Sommige romans zijn een spiegel, andere een venster: Klootzakjes is het allebei. Overweldigend. Mijn pet gaat diep af. – Ronald Giphart

 

Winnaars Schrijf je Straat 2018 #1 en #2

Winnaars Schrijf je Straat 2018 #1

  1. Meland Langeveld – Vertrouwd portret
  2. Reineke Schermer – Vandaag wassen we niet af
  3. Han Maas – De ooms en tantes van de Hemholzstraat

Het verhaal van Meland Langeveld staat in buurtkrant Dwars 198

Winnaars Schrijf je Straat 2018 #2

  1. Derk Fangman – De burgemeester & Marije Dodeweerd – Reitzstraat
  2. Arjen de Wit – Letters
  3. Jouke Turpijn – Voor op de fiets
    Eervolle vermeldingen:
    Greetje Aerts, Joost van Tilbrug, Julia ter Veld, Mirriam Verrijdt

De teksten van de gedeelde eerste prijs staan in buurtkrant Dwars 199

Nieuwe bundel in de maak!

‘DOOR OOST’

Derde boek met schrijvers uit Amsterdam Oost op komst.
Amsterdam-Oost blijft ook in 2018 het literaire centrum van Nederland. Na de boeken Oost en Meer Oost (beide 3de druk) komt Babel & Voss nu met een 3de verhalenbundel over Oost: Door Oost.
Het boek verschijnt tijdens het festival Boeken door Oost. De presentatie is op 26 mei 2018 in Studio K om 20:00 uur.
Het boek bevat naast 14 in opdracht geschreven verhalen de winnende verhalen van de prijsvraag ‘Schrijf je straat’. Meewerkende schrijvers zijn o.a. Alma Mathijsen, Marijke Schermer, Joyce Roodnat, Erik Rozing, Henna Goudzand, Henk Spaan, Auke Kok, Nina Polak, Eva Posthuma de Boer en Roman Helinski.

29 maart Linnaeus Live met Johan Fretz en Elke Geurts

Donderdag 29 maart in Bibliotheek Linnaeusstraat:

Linnaeus Live met Johan Fretz en Elke Geurts

Linnaeus Live is een literaire talkshow onder leiding van Maaike Bergstra.
Locatie: OBA Linnaeus, Linnaeusstraat 44, 1092 CL Amsterdam.
Aanvang 19.00 uur. Inloop met soep vanaf 18.30 uur.
Gratis entree met OBA-pas, anders € 5,-. Reserveren linnaeus@oba.nl of 020- 6940773.
Deze avond wordt georganiseerd door de OBA in samenwerking met Schrijvers in Oost en Linnaeus Boekhandel.

Johan Fretz (1985) is schrijver, theatermaker en columnist van Het Parool. Hij debuteerde in 2012 met de roman Fretz 2025, die genomineerd werd voor de Bronzen Uil. In 2016 maakte hij grote indruk met zijn jaarafsluiting (‘Knocking On Heaven’s Door) bij Pauw. Momenteel tourt hij door het land met de voorstelling De zachtmoedige radicaal. Onlangs verscheen zijn nieuwste boek Onder de paramariboom.

Elke Geurts (1973) publiceerde de verhalenbundels Het besluit van Dola Korstjens (2008), Lastmens (2010) en Lastmens & andere verhalen (2015), en de veelgeprezen roman De weg naar zee (2013). Alle werden overladen met lof en genomineerd voor onder andere De Gouden Boekenuil, de BNG Literatuurprijs en de Anna Bijns Prijs. Elke Geurts is schrijfdocent aan o.a. Schrijversvakschool Amsterdam en columniste en recensent buitenlandse fictie voor Trouw. Eind vorig jaar verscheen haar boek Ik nog wel van jou.

(auteursfoto’s Sanja Marusic en Jan Willem Kaldenbach)

 

Schrijf je Straat #6 SuO2

Met deze 6e en laatste editie van Schrijf je Straat, de afsluiting van alweer 12 rondes, verspreid over twee seizoenen, kunnen we stellen dat we uitgegroeid zijn tot een waar platform voor aankomende schrijvers op zoek naar publiek. Naar lezers, naar openbaarheid. Naar respons.

De afgelopen maanden zijn we naast de bijeenkomsten van Schrijvers uit Oost, zoals vanavond, ook zichtbaar geweest in de vorm van voorleesbijeenkomsten in de Java-bibliotheek tijdens het festival Open Ateliers en recentelijk nog tijdens het Wibautstraatfestival de Groene Boulevard in het Volkshotel. Daar werden verhalen voorgelezen uit ons gele boekje – ook door winnaars van eerdere edities van de schrijfwedstrijd. En daar was grote aandacht voor. Zowel bij de schrijvers die zin hadden om voor te lezen, als bij de luisteraars.

Het thema van deze editie was Geloven in Oost. Het was deze keer niet zozeer de hoeveelheid inzendingen waardoor de jury verrast was – zo’n 15 waaronder gedichten en monologen -, maar de kwaliteit. Er zaten veel bekende namen tussen en de jury kwam dan ook tot de conclusie dat iedereen die vaker inzond als schrijver is gegroeid. Opvallend was dat verhalen compact waren: geen woord teveel en met afrondende pointes.

Het thema gaf aanleiding tot heldere, eigenzinnige gedachten. Verwoord binnen prachtige situaties. Soms kunnen inzendingen nog wel eens ‘what you read is what you get’ zijn, met andere woorden: in één laag. De verhalen dit keer getuigen juist van een grote gelaagdheid. Een gebeurtenis wordt een betekenisvol verhaal, een herinnering blijkt te staan voor iets groters. En daar zijn we altijd naar op zoek: het grote in het kleine.

Om jullie een idee te geven: een verhaal als een verslag van het schrijven voor Schrijf je Straat, een zoektocht naar het schrijven over geloven in een buurt. Zo wordt de opdracht het thema. Er zat een gedicht bij als een weemoedige herinnering aan een voorbije tijd in een buurt waarin men niet meer verkeert. Er zat een verhaal bij waarbij God de alwetende verteller is. Er komen nog al eens zwervers voor in de SjS verhalen, ook nu gaf Geloven in Oost aanleiding tot bespiegelingen ‘hoe om te gaan met deze medemens’. Een verhaal begint heel dagelijks bij de Dirk van den Broek en eindigt in een surrealistisch beeld waarin een zwerver zijn zojuist ontvangen muntstuk imaginair onder zijn huid in zijn hart stopt. Niks drugs of drank.

Zo zou ik nog door kunnen gaan, maar we moeten helaas naar de einduitslag. Ten eerste willen we Anneke Koehof complimenteren met een eervolle vermelding. Twee prachtige miniatuurtjes, twee herinneringen, met grote impact. Vooral je verhaal in de stijl van Nescio maakte grote indruk.

Dan op de derde plaats: een gedicht over wedergeboorte als een heldere verfstreek in één beweging. Hervé de Leu met zijn gedicht: Omhels jezelf. De jury is overtuigd van de kracht van het gedicht!

Dan een verhaal dat leest als een filmscene. Twee koppels zitten met elkaar op een terras en de ogenschijnlijke small talk over een vakantie heeft grote emotionele consequenties. Je leert de personages kennen, je ontdekt hun vooroordelen en twijfels. Heel subtiel en onderhuids beschreven. Een verhaal dat je wilt herlezen zodat niets je ontgaat. Pieter Olde Rikkert met Wie is er bang voor Allah Akhbar.

Dan onze winnaar van Schrijvers uit Oost editie 6. De jury was unaniem: een prachtige situatie, een ontmoeting van een jonge man en een vrouw, tegenstellingen en verschillen komen aan de oppervlakte, zonder dat het wordt uitgelegd. Je leest en leeft mee. Ook dit verhaal is heel subtiel en rijk beschreven. Er staat geen woord teveel en alles krijgt betekenis. Tova Lindt met Het beloofde Land.

Schrijf je Straat #5 SuO2

Juryrapport Schrijf je Straat #5
OBA Linnaeus met Lieke Marsman en Victor Schiferli, 29 maart, 15:00

Redactieleden Jessica Swinkels, Teuntje Klinkenberg en Maaike Bergstra en juryleden Hannah van Wieringen en Wouter Bok lazen 21 inzendingen met het thema Schrijf je Javastraat. De jury was blij verrast met zoveel inzendingen en de hoge kwaliteit daarvan.

Helaas, ook al noemen we dit de dichterseditie, eindigden de weinige gedichten die waren ingestuurd net niet bij de inzendingen die uiteindelijk uitvoerig besproken werden. Een gesprek dat niet gemakkelijk was, aangezien een deel van de inzendingen niet veel voor elkaar onderdeed in kwaliteit.

En zo moest de winnaar overtuigen door sterke keuzes op zoveel mogelijk vlakken: stijl, opgeroepen beelden, opbouw, spanning, een eventuele ontwikkeling. En we vroegen ons steeds af of een inzending de persoonlijke leefwereld wist te overstijgen; een klein verhaal dat een groter verhaal vertelt.

De Javastraat bleek als ‘levensader van Oost die regelmatig letterlijk en figuurlijk onder vuur ligt’ een inspirerend thema.

Het blijkt een straat te zijn waar veel studenten wonen (of woonden). Een uitstekende plek voor eerste ervaringen in de liefde bovendien, bevolkt door hipsters, yuppenkatten, termieten en personages van uiteenlopende komaf. Ook de Turkse schoenmaker en zijn familie werden mooi opgevoerd. Er werd paprika gekocht en verschillende winkels en cafés die we kennen werden bij naam genoemd. De straat werd beschreven als een plek die je steeds opnieuw kan verrassen, een plek waar gereflecteerd wordt op belangrijke levensgebeurtenissen en er was ook een mooie liefdesverklaring aan de Javastraat bij. De straat was meerdere keren het decor van ‘een nieuw begin’. Maar drank en het harde leven kwamen ook aan bod.

Maar nu, wie hebben er gewonnen?

Op de derde plaats Rob Feenstra met Een lichte rubbergeur
Een van de Nesciaanse vrienden die we al in de vorige editie van Schrijf je Straat ontmoetten maakt een keuze waar wij hardop om gelachen hebben en die we niet snel meer zullen vergeten.

Op de tweede plaats Fien Veldman met Sola Gratia
Een ambitieus verhaal dat in het verleden begint en in het heden eindigt en een vernuftig slot heeft dat een mooie tegenstelling in zich draagt.

Op de eerste plaats Renee Simons met Nergens Javaanse Jongens
Een verhaal dat een hechte eenheid vormt en waarin een bijzonder beeld van de Javastraat wordt opgeroepen.

Maar luister en oordeel zelf. Renee, mogen we je uitnodigen om je verhaal voor te lezen?

Heel veel dank weer aan alle inzenders en gefeliciteerd winnaars!

 

Open Joodse Huizen

Ook dit jaar verzorgt Schrijvers uit Oost een speciaal programma op 4 mei in het kader van de 4 en 5 mei herdenkingen 2015. In samenwerking met de stichting Open Joodse Huizen/Huizen van Verzet. Een keur aan schrijvers (o.a. deelnemers aan de wedstrijd Schrijf je Straat) zal verhalen voorlezen die zich afspelen tegen de achtergrond van de Tweede Wereld Oorlog, veelal gesitueerd in Amsterdam Oost. Dit jaar vindt de bijeenkomst plaats in de pas-geopende Linnaeus bibliotheek, de bibliotheek die een plek voor verhalen wil zijn. Ons programma op 4 mei duurt van 15:00 tot 17:00.

Schrijf je Straat #4 SuO2

Juryrapport Schrijf je Straat #4

Deze editie van Schrijf je Straat kwamen er 17 inzendingen binnen. Ze werden gelezen door Teuntje Klinkenberg, Jessica Swinkels en mijzelf, Maaike Bergstra.

Het thema was drama in Oost.

Het juryoverleg was wederom ingewikkeld, maar iets minder verhit dan anders. We hebben de inzendingen opnieuw met veel plezier gelezen, maar er was niet één inzending bij die ons allemáál overtuigde.

Er was een herinnering aan balletdansen in het Bavohuis, een balletcarriere stierf net als de zwaan een vroege dood. Er was een Klokhuis-achtige scene in rijm bij over een verlangen naar post en liefde. Er was horror bij (een afgehakt hoofd), en science fiction (een ‘dokterborg’, een onheilspellende toekomst waarin een voortplantingsprogramma is opgesteld) en er waren verschillende monologen bij. Er was zelfs een verhaal dat thrillerachtig aandeed en waarin een dramatische overval werd beschreven. Drama in Oost kreeg de vorm van een verslaafde moeder en van een eenzame oude vrouw. Er doken opvallend veel konijnen op in de verhalen. Sommige inzendingen waren geschreven met een echt aanstekelijk plezier. Nooit eerder was de diversiteit zo groot en kregen we ‘genreteksten’ binnen.

Uiteindelijk ontstond er een shortlist, in willekeurige volgorde:

Hervé de Leu met zijn gedicht Le poète maudit, waarbij de dichter het drama bleek

Mara van der Kleij met het verhaal Vallende Ster, met een aantal sterke beschrijvingen

Rob Feenstra, met het verhaal Titanig, waarin zeer innemend een groep Nesciaanse vrienden van elkaar vervreemd raakt

Renee Simons met het verhaal Paradijs Poopram, een portret van een jonge roti-bezorger

Peet Langen, die het thema op zeer eigenzinnige wijze invulde

En Tova Lindt met het korte stuk Zonder kleerscheuren

Stuk voor stuk inzendingen met een hele goede aanzet (en er waren er meer waarin we potentie zagen), maar welke was er helemaal af?

Veel goede schrijvers dus, maar niet die ene inzending waar wij niet omheen konden. Daarom: een eervolle shortlist. Graag vragen we een applaus voor de shortlist.

We blijven op zoek naar kwaliteit. Natuurlijk hopen we dat deze keuze als aanmoediging wordt ervaren en niet als straf.

Nu zouden we graag met zijn allen luisteren naar het korte stuk van Tova Lindt die zich waagde aan het schrijven van toneel. Een theaterexperiment van een nieuwe jonge stem. Misschien zouden de gasten van vanavond willen meelezen?

Blijf inzenden. De volgende deadline is 20 maart. Het thema is Schrijf je Javastraat.

Schrijf je Straat #3 SuO2

Voor deze editie van Schrijf je Straat las de jury bestaande uit redactieleden Teuntje Klinkenberg, Jessica Swinkels en Maaike Bergstra 19 inzendingen.

Er waren deze keer gedichten bij, een songtekst, een jeugdverhaal en, zoals altijd, veel fictie- en non fictie verhalen. En opnieuw voor de jury bekende namen en ook nieuwe namen. Het was weer een feest om alle teksten te lezen en te bespreken. We zijn blij dat de wedstrijd elke keer weer een motivatie is om iets moois te maken.

Het thema bleek leuk. Beesten in Oost bleek bijvoorbeeld ook feesten in Oost, en dan bang zijn voor de buurman. We lazen een monoloog van een alcoholist in een door drank beïnvloedde taal en een gedicht over een man die zijn tijd uitzingt nadat zijn vogeltje is overleden. Het Oosterpark bleek vol met dieren, vogels maar een groep exotische bewoners. Er was een kat die er niet was, maar waarvan de aanwezigheid toch voelbaar was. Een afwasser in De Groene Olifant.  Rattengif in een bejaardentehuis. Een kalverliefde.

Maar nu, welke teksten vonden we het knapst geschreven?

Op de derde plaats:

Marie-José Vaessen met Killer. Een levendig portret van een man vol tatoeages en zijn ineens veel stillere hond.

Op de tweede plaats:

Proost! Van Gerrit Hoogstraaten. Een grappig verhaal over een keurige man die zich van een bankje in het park af laat praten, door wat later niet zo’n nette heer blijkt.

Op de eerste plaats hebben we deze keer twee namen.

We hebben een verhaal gekozen waarvan we onder de indruk waren en een gedicht.

Het verhaal is van Andrea Kluitmann. Ze stond al eerder met een goed verhaal op de eerste plaats, maar met de tegelijk strakke en aanstekelijk stijl en de jonge hoofdpersoon in haar verhaal Beter Bruin overtuigt ze opnieuw!

En het gedicht is van Renée Simons. Een ontroerend afscheid in Artis. Het heet In Artis, bij de Pinguins in de zon.

 

De (eerste) prijs houdt in:
Voorlezen in het programma met Gerbrand Bakker, opname in nieuwe bundel Oost (onder voorbehoud) en publicatie van het verhaal op deze site.